Αξιότιμε κε Υπουργέ,
Αξιότιμε κε Πρόεδρε ΓΕΩΤ.Ε.Ε.
Αξιότιμες, -οι κες και κοι Βουλευτές
Ως η Πανελλήνια επιστημονική και εκπαιδευτική Ένωση των Γεωπόνων Εκπαιδευτικών της Δ.Ε., με δράση από το 1979, και με βάση την πολυετή εκπαιδευτική εμπειρία μας και τις εξειδικευμένες σπουδές μας, σας καταθέτουμε τις προτάσεις μας σε σημεία άρθρων του προς ψήφιση νομοσχεδίου.
ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΓΕΩΠΟΝΩΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ ΕΛΛΑΔΑΣ
Διδυμοτείχου 14, 104 44 Αθήνα
Τηλ/Fax: 210-5138873
κιν.: 6977749143, 6945840032
Αθήνα 22-8-2013
Αρ. Πρωτ: 7
Προς: α)Υπουργό ΠΑΙ.Θ. κ. Κ. Αρβανιτόπουλο
β)Πρόεδρο ΓΕΩΤ.Ε.Ε. κ. Σ. Μάμαλη
γ)Βουλευτές Ελληνικού Κοινοβουλίου
ΘΕΜΑ: "Προτάσεις Συλλόγου στο Σχέδιο Νόμου «Αναδιάρθρωση της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης και Λοιπές Διατάξεις αρμοδιότητας Υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων"
Αξιότιμε κε Υπουργέ,
Αξιότιμε κε Πρόεδρε ΓΕΩΤ.Ε.Ε.
Αξιότιμες, -οι κες και κοι Βουλευτές
Ως η Πανελλήνια επιστημονική και εκπαιδευτική Ένωση των Γεωπόνων Εκπαιδευτικών της Δ.Ε., με δράση από το 1979, και με βάση την πολυετή εκπαιδευτική εμπειρία μας και τις εξειδικευμένες σπουδές μας, σας καταθέτουμε τις προτάσεις μας σε σημεία άρθρων του προς ψήφιση νομοσχεδίου. Οι προτάσεις και οι αιτιολογήσεις που τις συνοδεύουν, άμεσα αφορούν τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση στη χώρα μας και ιδιαίτερα τη γεωργική, ούτως ώστε να επανεξετασθούν και να αναθεωρηθούν τα αντίστοιχα σημεία στο Νομοσχέδιο. Παρακαλούμε για τις ενέργειές σας προκειμένου οι προτάσεις μας να ληφθούν υπόψη στις τελικές σας αποφάσεις.
Άρθρο 5
Έννοια και Ίδρυση
Παράγραφος 2.
Θα δημιουργηθούν σειρά ανυπέρβλητων προβλημάτων σε πολλές περιοχές της χώρας με τη θεσμοθέτηση ορίου ηλικίας για την εγγραφή μαθητών και μαθητριών σε εσπερινά και ημερήσια ΕΠΑ.Λ. διότι μ’ αυτό τον τρόπο δημιουργούνται φραγμοί στην εκπαίδευση.
Σε πολλές περιοχές της χώρας υπάρχουν άνδρες και ιδιαίτερα γυναίκες ηλικίας άνω των 30 ετών που θέλουν, αφού μεγάλωσαν τα παιδιά τους, να ολοκληρώσουν τις σπουδές τους στην επαγγελματική Δ.Ε. ή να αποκτήσουν μια ειδικότητα τεχνικού ή υπαλλήλου, έχοντας σπουδές του Γενικού (ή Ενιαίου) Λυκείου. Στις περισσότερες περιοχές υπάρχουν μόνο ημερήσια ΕΠΑ.Λ. (όπου υπάρχουν εσπερινά είναι με πολύ περιορισμένο αριθμό ειδικοτήτων) δεν υπάρχουν Ι.Ε.Κ. (ή αν υπάρχουν και για αυτά ο αριθμός των ειδικοτήτων είναι πολύ περιορισμένος) και με την παρούσα ρύθμιση θα εμποδίζονται να προοδεύσουν πολλοί συνάνθρωποί μας. Επίσης υπάρχουν πολλοί μαθητές που για σειρά διαφορετικών λόγων εργάζονται από τα 16 χρόνια τους. Γι αυτούς η στέρηση της δυνατότητας εγγραφής τους στα ΕΠΑ.Λ. θα είναι εξαιρετικά επιζήμια.
Προτείνουμε να μην υπάρξουν οι σχετικοί περιορισμοί εγγραφής είτε στα ημερήσια, είτε στα εσπερινά ΕΠΑ.Λ.
Μπορεί για την επίλυση των προβλημάτων που προκύπτουν από το πρόβλημα της διαφοράς ηλικιών στα εσπερινά Λύκεια (Επαγγελματικά ή Γενικά) να υπάρξουν ρυθμίσεις με την έκδοση εγκυκλίων στις οποίες είναι δυνατόν να προβλεφθούν:
α) Η ύπαρξη εξειδικευμένου εκπαιδευτικού ανά Δ/νση Δ.Ε., με συμβουλευτικό αλλά και εισηγητικό ρόλο, ως προς την παρουσία και συμπεριφορά, των ενηλίκων που φοιτούν σε εσπερινά Λύκεια (Επαγγελματικά ή Γενικά) και
β) Οι μαθητές -τριες κάτω των 18 ετών να εγγράφονται σε ημερήσια Λύκεια (Επαγγελματικά ή Γενικά). Αν ο μαθητής/ -τρια και ο/η κηδεμόνας του επιθυμούν να φοιτήσει σε εσπερινό Λύκειο (Επαγγελματικό ή Γενικό) να καταθέτουν αίτηση εξηγώντας τους λόγους που επιβάλλουν την φοίτηση του/ της σ’ αυτό. Ο Σύλλογος Καθηγητών του σχολείου να εισηγείται αιτιολογημένα αν συμφωνεί στην μετεγγραφή αυτή και η Δ/νση Δ.Ε. να αποφασίζει.
Άρθρο 7
Διάρθρωση Σπουδών Επαγγελματικού Λυκείου
Παράγραφος 2
Η πρώτη τάξη κάθε τύπου Λυκείου οφείλει ισότιμα να δίνει τη δυνατότητα επιλογής στο μαθητή για την εκπαιδευτική και επαγγελματική του πορεία σε κάθε τύπο Λυκείου, αν θέλουμε ο κάθε τύπος Λυκείου να είναι ισότιμος και ισοδύναμος με τον άλλο. Προτείνουμε να υπάρχει η δυνατότητα εγγραφής μαθητών και από τα ΕΠΑΛ στα Γενικά Λύκεια.
Η ψυχοπαιδαγωγική ανάπτυξη του εφήβου αλλά και το σύστημα σπουδών μέχρι την ολοκλήρωση της υποχρεωτικής εκπαίδευσης στη Γ΄ Γυμνασίου, δεν του δίνουν την δυνατότητα της πρώτης επιλογής με ατομικά κριτήρια. Η έλλειψη δυνατότητας μετάβασης από τα ΕΠΑΛ στα Γενικά Λύκεια μετά την ολοκλήρωση της Α΄ τάξης θα λειτουργήσει αρνητικά στην προσέλευση μαθητών στην Α΄ τάξη των ΕΠΑΛ από τα Γυμνάσια. Η συγκεκριμένη ρύθμιση είναι αρνητικός παράγων για την ανάπτυξη της Τεχνικής και Επαγγελματικής εκπαίδευσης. Οι μαθητές και μαθήτριες που θα αμφιταλαντεύονται ανάμεσα σε Γενικό Λύκειο και ΕΠΑΛ, θα προτιμήσουν το Γενικό Λύκειο. Αυτό θα γίνει εντονότερο μετά και την κατάργηση του Τομέα Υγείας και Πρόνοιας από τα ΕΠΑΛ.
Επίσης προτείνουμε οι μαθητές /-τριες των ΕΠΑ.Λ. ανεξάρτητα ποια ομάδα προσανατολισμού έχουν επιλέξει στην Α΄ τάξη να μπορούν να επιλέξουν οιονδήποτε τομέα επιθυμούν στην Β΄ Τάξη των ΕΠΑ.Λ. Άλλωστε οι μαθητές / -τριες που θα προέλθουν από την Α΄ τάξη του Γενικού Λυκείου και θα συνεχίσουν στην Β΄ τάξη του ΕΠΑΛ, δεν θα έχουν διδαχθεί μαθήματα προσανατολισμού.
ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΜΑΘΗΤΕΙΑ:
Α) Άρθρο 7
Παράγραφος 3
Προτείνουμε ο θεσμός της μαθητείας εφόσον αναφερόμαστε σε εκπαίδευση και ΟΧΙ σε κατάρτιση να είναι αποκλειστική αρμοδιότητα σε όλα τα επίπεδα του Υπουργείου Παιδείας, εφόσον μόνον αυτό έχει τη σχετική αρμοδιότητα αλλά και τα στελέχη του την ικανότητα να ανταποκριθούν σε ένα τέτοιο στόχο. Δεν είναι μόνη δυσκολία η εύρεση του χώρου μαθητείας του μαθητή, αλλά κύρια οι συνθήκες που υπάρχουν εκεί και το πώς αυτή πραγματοποιείται, που καθορίζουν την επιτυχία της. Επιπλέον το επίπεδο, η προετοιμασία και ο προσανατολισμός σχετικά με τους σκοπούς και τους στόχους που θα έχουν οι εκπαιδευτές, αλλά και οι επιχειρήσεις που θα πραγματοποιείται η μαθητεία, θα καθορίσουν τα αποτελέσματά της και την επιτυχή έκβασή της. Διαφορετικά, θα πρόκειται για μια ατελή και ανεπιτυχή παρέμβαση μόνο για εντυπώσεις, που δυστυχώς στην πράξη θα στερείται ουσίας. Αποτέλεσμα θα είναι η σπατάλη πόρων και ευκαιριών.
Β) Άρθρο 9
Παράγραφος 3
Προτείνουμε πάλι την αποκλειστική αρμοδιότητα να έχει το Υπουργείο Παιδείας και ο ΟΑΕΔ να συνδράμει όπου έχει την απαραίτητη τεχνογνωσία για τους λόγους που ανωτέρω για το Άρθρο 7 αναφέρονται.
Επιπλέον σχετικά με την εξειδίκευση της μαθητείας όπως διατυπώνεται στο Άρθρο 9, έχουμε να παρατηρήσουμε ότι υπάρχει αναντιστοιχία και άλμα εκπαιδευτικό και πρακτικό στα οριζόμενα στο άρθρο 8.
Αρχικά θεωρούμε δοσμένο ότι η μαθητεία, όπως διεθνώς και στην Ελλάδα από τον Ο.Α.Ε.Δ. πραγματοποιείται, στοχεύει στην απόκτηση συγκεκριμένων δεξιοτήτων ενός μαθητευόμενου στα πλαίσια μιας επαγγελματικής επιμορφωτικής προσπάθειας. Εδώ θα πρέπει να διαχωριστεί η μαθητεία από την πρακτική άσκηση που στόχο έχει να βοηθήσει τους εκπαιδευόμενους να κατανοήσουν καλλίτερα τα αντικείμενα που έχουν διδαχθεί και να βιώσουν την πρακτική τους εφαρμογή με έναν ευρύτερο ορίζοντα επαγγελματικής εκπαίδευσης και προοπτικής. Μ’ αυτή την έννοια η μαθητεία προσιδιάζει στην κατάρτιση και δεν αφορά την εκπαίδευση -αν θέλουμε να είμαστε ακριβείς ως προς το περιεχόμενο του Νομοσχεδίου και τον τίτλο του.
Με βάση τα πιο πάνω, η μαθητεία αφορά σε ειδικότητες τεχνικών που μετά από ένα διάστημα σπουδών έχουν αποκτήσει μια συγκεκριμένη ειδίκευση και απομένει, με ένα διάστημα μαθητείας, να οριστικοποιήσουν και ολοκληρώσουν κύρια δεξιότητες και δευτερευόντως γνώσεις που έχουν αρχικά διδαχθεί και εφαρμόσει εργαστηριακά κατά την εκπαίδευσή τους. Όμως η πληθώρα των προτεινομένων στο Άρθρο 8 τίτλων Τεχνικών ή Υπαλλήλων είναι γενικού χαρακτήρα και είναι αδύνατον οι μαθητές να φθάσουν σε τέτοιο επίπεδο εξειδίκευσης, που να εκτελέσουν επιτυχώς μαθητεία και να απασχοληθούν σχετικά σε μια λειτουργούσα επιχείρηση, οργανισμό ή εταιρεία με αμοιβαία ωφέλεια.
Εξαίρεση αποτελούν οι προτεινόμενοι Τεχνικοί του Τομέα Μηχανολογίας που τουλάχιστον ο τίτλος τους συνηγορεί στη δυνατότητα πραγματοποίησης μαθητείας. Δεν μπορούμε να καταλάβουμε αν οι συντάσσοντες το σχετικό νομοσχέδιο είχαν μόνον αυτούς στη σκέψη τους ως πρακτικό παράδειγμα αλλά π.χ. ο ειδικός Φυτικής Παραγωγής πού θα ασχοληθεί ως μαθητευόμενος; Πιθανότητες έχει από δενδροκομικές καλλιέργειες, ως αμπελώνες, από σιτηρά ως βιομηχανικά φυτά όπως το βαμβάκι ή ο ηλίανθος ή η ελαιοκράμβη και από φυτοφάρμακα ή λιπάσματα ως μηχανήματα και μέσα καλλιέργειας. Στην πράξη, δεν μπορεί να μαθητεύσει σε κανένα από αυτά τα αντικείμενα χωρίς περαιτέρω ειδίκευση. Μπορεί να κάνει πρακτική άσκηση σε κάποια γεωργική επιχείρηση ή σε μια μονάδα γεωργικής παραγωγής (π.χ. σ’ ένα θερμοκήπιο) ή σε μια μεταποιητική μονάδα, με συγκεκριμένες προϋποθέσεις και αμοιβαία ωφέλεια εκπαιδευτική και εμπειριών για τον μαθητή, αλλά και πρακτική για τον οργανισμό ή την επιχείρηση που θα τον δεχθεί. Μαθητεία σήμερα μπορεί να κάνει ένας τεχνικός Γαλακτοκομίας ή Γεωργικών Μηχανημάτων, που είναι απόφοιτος των ΕΠΑ.Σ. του Τομέα Γεωπονίας, Τροφίμων και Περιβάλλοντος όπως αυτές λειτουργούν στον ΕΛΓΟ «ΔΗΜΗΤΡΑ» του Υπουργείου Γεωργικής Ανάπτυξης και Τροφίμων. Αυτοί θα μπορούσαν να πραγματοποιήσουν μαθητεία, αν υπήρχαν και οι υπόλοιπες προϋποθέσεις από τους εκπαιδευτές και την επιχείρηση.
Για την μαθητεία όμως το πλέον δύσκολο είναι, όπως και ανωτέρω για το Άρθρο 7, Παράγραφος 2 αναφέρεται, η εξειδικευμένη και στοχευόμενη προετοιμασία τόσο του εκπαιδευτικού προσωπικού, όσο και της επιχείρησης που θα δεχθούν τον μαθητευόμενο, για την επιτυχία του εγχειρήματος. Αντίστοιχα, για την πρακτική άσκηση χρειάζεται να προβλεφτεί η καταλληλότητα του περιεχόμενου και του επιβλέποντος, αλλά και να έχει διατυπωθεί και περιγραφεί η εργασία που θα κληθεί να προσφέρει ο εκπαιδευόμενος και τα οποία οφείλουν να είναι προκαθορισμένα. Όμως επειδή στην πρακτική άσκηση κύριος στόχος δεν είναι η εκμάθηση συγκεκριμένων δεξιοτήτων, αλλά η εξοικείωση του μαθητευόμενου με το περιεχόμενο και τον τρόπο εργασίας, οι απαιτήσεις προετοιμασίας του όλου εγχειρήματος είναι σαφώς πιο εύκολα επιτεύξιμες.
Με βάση τα πιο πάνω και συγκεκριμένα για τους τεχνικούς του τομέα Γεωπονίας, Τεχνολογίας Τροφίμων και Διατροφής όπως αυτοί εμφανίζονται στο Άρθρο 8 του Νομοσχεδίου προτείνουμε την ύπαρξη πρακτικής άσκησης και όχι μαθητείας και με δυνατότητα παράτασης της εργασιακής σχέσης μετά το πέρας της περιόδου της.
Τέλος, προτείνουμε συνολικά να επανεξετασθεί το όλο θέμα της μαθητείας όπως στο νόμο ορίζεται, διότι ένας θεσμός όταν σε ευρεία κλίμακα προωθείται, είναι επιβεβλημένο να έχει ικανοποιητικά ποσοστά επιτυχίας. Τυχόν περιορισμένη επιτυχία, υποβάθμισή του ή αποτυχία τον απαξιώνει για μεγάλο χρονικό διάστημα.
Άρθρο 8
Ομάδες Προσανατολισμού, Τομείς και Ειδικότητες
Ι) Παρατηρείται στο Άρθρο 8 ένα σημαντικό ολίσθημα. Συγκεκριμένα στην Ομάδα Προσανατολισμού Τεχνολογικών Εφαρμογών εμφανίζεται να ανήκει ο Τομέας Περιβάλλοντος και Φυσικών Πόρων. Δηλαδή ως νομοθέτημα του κατ’ εξοχήν επιστημονικού και εκπαιδευτικού Υπουργείου δίνεται η εντύπωση και πιθανά η κατοχύρωση ότι το περιβάλλον και οι Φυσικοί Πόροι ανήκουν στις Τεχνολογικές εφαρμογές. Επιχειρηματολογούμε σχετικά όσο μπορούμε σύντομα:
Α) Επιστημονικά το περιβάλλον, κύρια συναπαρτίζεται από σειρά φυσικών δημιουργημάτων και ακόμη και αν συμπεριλάβουμε τον άνθρωπο, αυτός αποτελεί μόνον ένα μικρό μέρος του. Το έδαφος, το νερό και η ατμόσφαιρα, οι βασικοί φυσικοί πόροι του περιβάλλοντος, αποτελούν τις απαραίτητες συνιστώσες στην τροφό όλων των τεχνών και επιστημών, τη Γεωργία, και μελετώνται από την Γεωπονική επιστήμη. Δεν μπορούν να μελετηθούν και να αξιολογηθούν περιβαλλοντικά από κατά τα άλλα άξιους τεχνικούς συναδέλφους απλούς πτυχιούχους της Μηχανολογίας και των Τεχνολογικών Εφαρμογών του ανθρώπου. Μην δημιουργεί παρανόηση το ότι η ανάγκη θεραπείας και ανάπτυξης της Γεωργίας μέσα από συγκεκριμένες σπουδές δημιουργεί τον κλάδο της Γεωργικής Μηχανολογίας ή ο γενικότερος -και υποχρεωτικά- τεχνικός χαρακτήρας του Γεωπόνου που του δίνει με ευρύτερο νόημα τον τίτλο του Μηχανικού της Γεωργίας, ταυτόχρονα αποδίδει και βιολογικό χαρακτήρα στους υπόλοιπους τεχνικούς-τεχνολογικούς κλάδους.
Β) Εκπαιδευτικά επίσης, είναι δεδομένο ότι όλα τα βασικά μαθήματα που σχετίζονται με το περιβάλλον και τους φυσικούς πόρους, διδάσκονται κύρια από τις επιστήμες Γεωπονική, Δασοπονική αλλά και τη Γεωλογία (σε σχέση με τα ορυκτά και τα πετρώματα). Ακόμη όλοι οι επαγγελματικοί φορείς και οι δραστηριότητες αυτών των επιστημών ανήκουν στον ευρύτερο Γεωτεχνικό Τομέα και έχουν αντίστοιχα ως Φορέα Δημοσίου Συμφέροντος που τους στεγάζει, το Γεωτεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδας (ΓΕΩΤ.Ε.Ε.).
Γ) Η διεθνής εμπειρία και τα δεδομένα δείχνουν ότι Τομέας Γεωπονίας, Τροφίμων και Περιβάλλοντος πρέπει να συνεχίσει αυτόνομος και με αυτή την διατύπωση και στο νέο ΕΠΑ.Λ. Στα πτυχία που χορηγεί το Υπουργείο Γεωργίας της Γαλλίας για την επαγγελματική γεωργική εκπαίδευση (Certificatd’ aptitudeprofessionnelleagricole - CAPA) συνυπάρχουν οι τρεις αυτές πλευρές γεωπονίας-γεωργίας, τροφίμων και περιβάλλοντος (αστικού, περιαστικού, φυσικού-δασικού). (Πηγή: http://www.chlorofil.fr/diplomes-et-referentiels.html). Oι τρεις όροι που τον αποτελούν εντάσσονται στην αυτή επιστημονική – οικονομική και επαγγελματική ενότητα. Γεωργία, τρόφιμα και φυσικοί πόροι αποτελούν διεθνώς ενιαία και αδιάσπαστη ενότητα (AGRICULTURE, FOODandNATURALRESOURCES) που σχετίζεται:
¨ με τις ανάγκες του πρωτογενή τομέα παραγωγής
¨ με τις ανάγκες του γενικότερου αγροτικού τομέα συμπεριλαμβανομένων και των βιομηχανιών τροφίμων
¨ με τα περιβαλλοντικά προβλήματα του αγροτικού, περιαστικού και αστικού χώρου.
Μια διαφορετική εξέλιξη, θα δημιουργήσει αμέσως μείζονα θέματα σχετικά με τα επαγγελματικά δικαιώματα των εμπλεκομένων κλάδων, όπως επίσης και προβλήματα λειτουργίας των Σχολών του Υπ. Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων και εν γένει της γεωργικής κατάρτισης στην Ελλάδα.
Δ) Επιπλέον, αλλά και πρακτικά, πολλά βασικά μαθήματα για το περιβάλλον και τους φυσικούς πόρους, υπάρχουν και διδάσκονται στον έως σήμερα Τομέα «Γεωπονίας, Τροφίμων και Περιβάλλοντος» της Δευτεροβάθμιας Ε. Εκπαίδευσης, με έτοιμα αναλυτικά και ωρολόγια προγράμματα, βιβλία και κυρίως εκπαιδευτικούς με γνώση και εμπειρίες στη σχετική διδασκαλία των αντικειμένων.
E) Τονίζουμε επίσης, ότι με το σχεδιασμό του υπουργείου όπως εμφανίζεται στον Πίνακα Επαγγέλματα-Επίπεδα Εκπαίδευσης, υπάρχει αντιστοιχία σε κάθε ομάδα προσανατολισμού με όλες τις βαθμίδες εκπαίδευσης από ΕΠΑ.Λ., Ι.Ε.Κ., Τ.Ε.Ι. ως Πανεπιστήμια. Δεν ισχύει το ίδιο όμως με την ειδικότητα τεχνικός Δασοπονίας και Φυσικού Περιβάλλοντος και παρόλο που στην τριτοβάθμια εκπαίδευση βρίσκεται στην ομάδα προσανατολισμού Γεωπονίας, Τεχνολογίας Τροφίμων και Διατροφής στα ΕΠΑ.Λ., έχει ενταχθεί στην ομάδα προσανατολισμού των Τεχνολογικών Εφαρμογών.
ΣΤ) Τέλος, η έλλειψη δυνατότητας των μαθητών που επιλέγουν μια ομάδα προσανατολισμού, να μπορούν να επιλέξουν και τομείς και από άλλες ομάδες προσανατολισμού και, με δεδομένα τα μαθήματα της ομάδας προσανατολισμού των Τεχνολογικών Εφαρμογών, θα έχουν ως φυσικό επακόλουθο, οι μαθητές της ομάδας Τεχνολογικών Εφαρμογών να συνεχίζουν στις ειδικότητες Μηχανολόγων, Ηλεκτρολόγων κτλ, και στις προτιμήσεις τους να μην είναι η ειδικότητα “Τεχνικός Δασοπονίας και Διαχείρισης Φυσικού Περιβάλλοντος”αλλά ούτε και οι υπόλοιπες ειδικότητες του Τομέα Περιβάλλοντος και Φυσικών Πόρων. Θα υπάρχουν μηδαμινές εγγραφές μαθητών και ο συγκεκριμένος Τομέας θα οδηγηθεί σε πλήρη απαξίωση, λόγω ακριβώς της διάστασής του από πλευράς περιεχομένου και νοοτροπίας με τους άλλους Τομείς στην ομάδα προσανατολισμού που σήμερα είναι ενταγμένος.
Προτείνουμε με βάση επιστημονικά, εκπαιδευτικά αλλά και πρακτικά και διοικητικά κριτήρια, ο Τομέας Περιβάλλοντος και Φυσικών Πόρων να ενταχθεί στην Ομάδα Προσανατολισμού Γεωπονίας, Τεχνολογίας Τροφίμων και Διατροφής και την μετονομασία της σε Ομάδα Προσανατολισμού «Γεωπονίας, Τεχνολογίας Τροφίμων, Διατροφής και Περιβάλλοντος».
Είμαστε σίγουροι πέραν των λοιπών επιστημονικών και εκπαιδευτικών δεδομένων αυτό θα είναι προς ωφέλεια και ανάπτυξη όλων των ειδικοτήτων των τεχνικών του συγκεκριμένου τομέα.
Σε κάθε περίπτωση τέλος προτείνουμε η ειδικότητα “Τεχνικός Δασοπονίας και Διαχείρισης Φυσικού Περιβάλλοντος” στο Νομοσχέδιο να μεταφερθεί στον τομέα «Γεωπονίας, Τεχνολογίας Τροφίμων και Διατροφής» για να μπορέσει να αναδειχθεί. H κουλτούρα των μελλοντικών της μαθητών ταυτίζεται με αυτή των ειδικοτήτων του Τομέα της Γεωπονίας και όχι του Τομέα με μαθήματα Ηλεκτρολογίας, Μηχανολογίας, κτλ.Με βάση αυτή την μεταβολή, προτείνουμε ο τομέας να μετονομασθεί σε «Γεωπονίας,Τροφίμων, Διατροφής και Περιβάλλοντος» και ο Τομέας «Περιβάλλοντος και Φυσικών Πόρων» να μετονομασθεί σε Τομέα πχ «Αντιρρυπαντικής Τεχνολογίας» που πιστεύουμε ότι αντιστοιχεί και στο περιεχόμενό του.
ΙΙ)Ακόμη για λόγους επιστημονικούς αλλά κύρια πρακτικούς, τονίζουμε τα εξής:
Στα πλαίσια της Ομάδας Προσανατολισμού Γεωπονίας, Τεχνολογίας Τροφίμων και Διατροφής, εμφανίζεται ο Τεχνικός Αλιείας και Υδατοκαλλιεργειών. Είναι σ’ όλους γνωστό ότι η Αλιεία και οι Υδατοκαλλιέργειες ανήκουν στον γενικότερο κλάδο της Ζωικής Παραγωγής, γι αυτό υπάρχει και σχετική αναφορά σε βιβλία και αναλυτικά προγράμματα της σχετικής ειδίκευσης που υπάρχει σήμερα. Η δημιουργία τέτοιου Τεχνικού με βάση το παρόν νομοσχέδιο, σημαίνει ότι από την Β’ Λυκείου θα πρέπει να υπάρχουν τέτοια σχετικά μαθήματα. Δεν υπάρχουν όμως ούτε τέτοια αναλυτικά και ωρολόγια προγράμματα, ούτε σχετικά βιβλία. Η δημιουργία τους, θα καθυστερήσει στην πράξη την εφαρμογή μιας σωστής, κατά τα άλλα, ιδέας στο εκπαιδευτικό μας σύστημα. Επιπλέον, η επί δύο χρόνια διδασκαλία ενός εξειδικευμένου αντικειμένου, που σε χρόνο φθάνει ή και ξεπερνά τα αντίστοιχα πανεπιστημιακά δεδομένα, θα οδηγήσει σε εξειδίκευση ύλης και μαθημάτων επιπέδου κατάρτισης, αλλά θα είναι τελικά και τόσο εξειδικευμένη τεχνικά, που θα δυναμιτίσει στην πράξη μια ορθή πρόθεση.
Προτείνουμε ο Τεχνικός Αλιείας και Υδατοκαλλιεργειών να είναι εξειδίκευση του Τεχνικού Ζωικής Παραγωγής σε διαχωρισμό που θα γίνεται στη Γ’ Τάξη του Επαγγελματικού Λυκείου και όχι αυτόνομη ειδικότητα Τεχνικού από τη Β’ Τάξη.
Άρθρο 9
Πρόγραμμα Σπουδών Επαγγελματικού Λυκείου
Παράγραφος 1
Στο άρθρο 9 παράγραφος 1 υπάρχει από μέρους μας παρατήρηση που αφορά την ουσιαστική διάρθρωση των Επαγγελματικών Λυκείων. Θεωρούμε ότι η προτεινόμενη εξειδίκευση με διαφορετικά μαθήματα ομάδας προσανατολισμού από την Α’ Τάξη δυναμιτίζει την όλη πορεία και δυναμική του Επαγγελματικού Λυκείου. Δυναμική που συνεχώς φθίνει, ουσιαστικά αλλά και αριθμητικά, σε τουλάχιστον Ευρωπαϊκή αλλά και παγκόσμια πρωτοτυπία από το 1996. Τότε, με το νόμο Αρσένη -πιθανά από τους ίδιους εμπνευστές- καταργήθηκαν τα Τ.Ε.Λ. και τα Πολυκλαδικά Λύκεια, με κοινό κορμό μαθημάτων όλων των ειδικοτήτων στην Α’ Τάξη και, εφαρμόσθηκαν τα Τ.Ε.Ε. με ίδια αντίληψη ξεχωριστών μαθημάτων ανά, Τομέα τότε, ομάδας Προσανατολισμού σήμερα, από την Α’ Τάξη.
Πριν προχωρήσουμε σε επιστημονική και εκπαιδευτική τεκμηρίωση των όσων θα προτείνουμε, κάνουμε αναφορά σε νοοτροπία μικρής μερίδας συντεχνιακής αντίληψης, που θεωρούμε ότι προωθεί αυτή τη θέση για μαθήματα ειδικότητας από την Α’ Τάξη. Είναι δεδομένο ότι ο κλάδος των Μηχανολόγων είναι ισχυρός στην Τεχνική Εκπαίδευση, όπως ταιριάζει σε κάθε χώρα με ισχυρή τεχνική παράδοση, αλλά και, που θέλει να προοδεύσει στη Βιομηχανία και τις Μηχανολογικές εφαρμογές. Στην Ελλάδα δυστυχώς, δεν βρισκόμαστε ποια σ’ αυτή την θέση, αλλά αυτό είναι μια άλλη συζήτηση. Η ισχυρή θέση του συγκεκριμένου κλάδου, σημαίνει παρουσία του με αυξημένους αριθμούς εκπαιδευτικών σε κάθε σχολική μονάδα, ιδιαίτερα της Επαγγελματικής Εκπαίδευσης. Μέχρι εδώ είναι όλα καλά.
Όμως, μικρή μερίδα αυτών των συναδέλφων εμφορείται από την άποψη της διαρκούς μεγέθυνσης του Τομέα σε βάρος άλλων Τομέων και Ειδικεύσεων. Αυτή η μερίδα το 1996 κατόρθωσε να περάσει τις απόψεις της, με αποτέλεσμα τα Τ.Ε.Ε. που όλοι γνωρίσαμε, με καλές πτυχές τις προσπάθειες των συναδέλφων και των μαθητών, αλλά και με προβλήματα, όπως η εξόγκωση τομέων και κλάδων πέραν από τα δεδομένα της χώρας και απίσχναση άλλων και, κύρια του γεωπονικού-γεωργικού από περίπου 20% το 1995 κάτω από το 2% το 2005.
Με δεδομένο το ηλικιακό και ψυχολογικό προφίλ των μαθητών που ολοκληρώνουν την υποχρεωτική εκπαίδευση και κατευθύνονται στην επαγγελματική, αλλά και σειρά άλλων παραγόντων και νοοτροπίας που εκφεύγουν του παρόντος εγγράφου, η πιο πάνω συντεχνιακή λογική, με τη βοήθεια του ωρολογίου προγράμματος στην Α΄ Τάξη των Τ.Ε.Ε., λειτούργησε. Αποτελέσματα ήταν η εξόγκωση του συγκεκριμένου κλάδου, η απίσχναση άλλων, αλλά τελικά, η υποχώρηση και υπονόμευση όλου του Επαγγελματικού Λυκείου. Διέφευγε και πιθανόν διαφεύγει της αντίληψης όσων λειτουργούν μ’ αυτή τη νοοτροπία, ότι τα σχολεία αν δεν λειτουργούν ανοιχτά και ελεύθερα προς κάθε κατεύθυνση με βάση τις ανάγκες των ανθρώπων και του τόπου, τελικά συρρικνώνονται και κλείνουν συμπαρασύροντας και τους ιδίους. Θεωρούμε ότι η ίδια λογική επιστρέφει και σήμερα, αλλά τα περιθώρια επιβίωσης της επαγγελματικής εκπαίδευσης που υπήρχαν το 1996 δεν υπάρχουν σήμερα και μ’ αυτή τη διάταξη, θα βρεθεί σε δεινή και καταστροφική θέση. Γι αυτό είμαστε υποχρεωμένοι να θέσουμε σε κοινή συζήτηση αυτούς τους προβληματισμούς μας.
Περαιτέρω, όπως αναφερθήκαμε και στο Άρθρο 7, η ψυχοπαιδαγωγική ανάπτυξη του εφήβου αλλά και το σύστημα σπουδών μέχρι την ολοκλήρωση της υποχρεωτικής εκπαίδευσης, δεν του δίνουν τη δυνατότητα επιλογής με ατομικά κριτήρια. Ο γονέας αλλά και ο εκπαιδευτικός που βρίσκεται κοντά του και του αποσπά την εμπιστοσύνη, έχουν τον πρώτο λόγο για τις αποφάσεις του. Αυτό ουσιωδώς επιβάλλει, όχι μόνο τη δυνατότητα μετάβασης στο τέλος της Α΄ Λυκείου από Γενικό σε Επαγγελματικό και αντίστρόφα, αλλά και τη διαμόρφωση των μαθημάτων στην Α’ Τάξης σπουδών στο Λύκειο (Γενικό και Επαγγελματικό). Δηλαδή, τα γενικής κατεύθυνσης μαθήματα, να συνοδεύονται από μαθήματα επιλογής των βασικών τομέων της οικονομικής και κοινωνικής ζωής της χώρας (στο Γενικό Λύκειο) ή με σειρά βασικών μαθημάτων, που να αντιστοιχούν σε όλες τις κύριες ομάδες προσανατολισμού (στο Επαγγελματικό Λύκειο). Σε κάθε περίπτωση, κρίνεται άστοχο και παιδαγωγικά ανεπίτρεπτο να αρχίζει η ειδικότητα από την πρώτη τάξη. Οι μαθητές της ηλικίας αυτής (15 ετών) δεν κρίνεται παιδαγωγικά σωστό, κατά τη φάση μετάβασης από το Γυμνάσιο στο Λύκειο, να υποχρεώνονται να αναλάβουν σημαντικές πρωτοβουλίες, καθώς και να πάρουν κρίσιμες για τη ζωή τους εκπαιδευτικές και επαγγελματικές αποφάσεις.
Προτείνουμε στο Επαγγελματικό Λύκειο η Α΄ Τάξη του, όπως επιβάλλεται παιδαγωγικά αλλά και για τον ορθό και με επιτυχία επαγγελματικό προσανατολισμό των νέων εφήβων, να λειτουργεί ως η σχολική χρονιά βασικών γνώσεων και βασικών μαθημάτων, απ’ όλες τις ομάδες προσανατολισμού. Μ’ αυτό τον τρόπο ο κάθε μαθητής και μαθήτρια θα μπορεί να επιλέγει με δικά του κριτήρια και να έχει μεγαλύτερα ποσοστά επιτυχίας στις σπουδές ή και την επαγγελματική του σταδιοδρομία αργότερα.
Με βάση αυτή τη θεμελιώδη προσέγγιση για την προτεινόμενη στο Άρθρο 8 από εμάς Ομάδα Προσανατολισμού «Γεωπονίας, Τεχνολογίας Τροφίμων, Διατροφής και Περιβάλλοντος», θεωρούμε ότι μπορεί να επιλεγεί κατά σειρά ένα από τα ακόλουθα μαθήματα ως βασικό για διδασκαλία στο σύνολο των μαθητών της Α’ Τάξης των Επαγγελματικών Λυκείων:
α)Βασικές Εφαρμογές Γεωπονίας και Τεχνολογίας Τροφίμων
β)Εισαγωγή στη Γεωργική Παραγωγή
γ)Διαχείριση Φυσικών Πόρων
δ)Περιβάλλον και Γεωργία
ε)Αρχές Επεξεργασίας Τροφίμων
Τονίζουμε ότι αυτά τα μαθήματα και όσα ακολουθούν, έχουν εγκεκριμένο αναλυτικό και ωρολόγιο πρόγραμμα σπουδών και αντίστοιχα βιβλία και επίσης, εκπαιδευτικό δυναμικό με γνώσεις και εμπειρία για τη διδασκαλία τους. Δεν είναι μια μελλοντική λύση, αλλά πρόκειται για λύση που άμεσα μπορεί εκπαιδευτικά και πρακτικά να εφαρμοσθεί.
Επιπλέον, θα ήταν δυνατόν για τις ανάγκες ενός σύνθετου μαθήματος, εφόσον πρόκειται για συγγενή γνωστικά πεδία, να προκύψει ένα μάθημα (π.χ. «Αρχές Γεωπονίας, Τεχνολογίας Τροφίμων και Περιβάλλον») που με γρήγορη, εύκολη και αποδεκτή εκπαιδευτικά παρέμβαση, να δημιουργηθεί αναλυτικό και ωρολόγιο πρόγραμμα, άμεσα εφαρμοστέο και με χρήση αντίστοιχων εκπαιδευτικών συγγραμμάτων (έντυπα ή ηλεκτρονικά) (π.χ. των α και δ ανωτέρω αναγραφομένων μαθημάτων).
Σε κάθε περίπτωση, εφόσον προκριθεί η δημιουργία ενιαίου έτους σπουδών στην Α΄ Τάξη των ΕΠΑΛ και δεν εισακουσθεί η πρότασή μας για Ενιαία Ομάδα Προσανατολισμού «Αρχές Γεωπονίας, Τεχνολογίας Τροφίμων και Περιβάλλον» αλλά ισχύσει η Ομάδα Προσανατολισμού «Γεωπονίας, Τεχνολογίας Τροφίμων και Διατροφής» που προτείνεται στο υπάρχον Νομοσχέδιο, τα μαθήματα που θα μπορούσαν να χρησιμεύσουν για επιλογή του ενός κοινού για όλη την Α’ Τάξη των ΕΠΑΛ είναι:
α)Βασικές Εφαρμογές Γεωπονίας και Τεχνολογίας Τροφίμων
β)Εισαγωγή στη Γεωργική Παραγωγή
γ)Αρχές Επεξεργασίας Τροφίμων
Επίσης, σε κάθε περίπτωση που δεν υπάρξει αλλαγή του μείζονος για εμάς, δηλαδή κοινό έτος στην Α΄ Τάξη των ΕΠΑΛ, και παραμείνουν ως προτείνονται οι σχετικές ρυθμίσεις του νομοσχεδίου, τότε στο προτεινόμενο πρόγραμμα σπουδών για την Α’ Τάξη της Ομάδας Προσανατολισμού Γεωπονίας, Τεχνολογίας Τροφίμων και Διατροφής, τα μαθήματα που προτείνουμε οπωσδήποτε να διδάσκονται είναι τα κατωτέρω αναφερόμενα:
α)Βασικές Γνώσεις Γεωπονίας και Τεχνολογίας Τροφίμων (3ώρες)
β)Εισαγωγή στη Γεωργική Παραγωγή (4 ώρες)
γ)Αρχές Επεξεργασίας Τροφίμων (2 ώρες)
δ)Σχολικός Επαγγελματικός Προσανατολισμός –Περιβάλλον Εργασίας - Ασφάλεια & Υγιεινή (2 ώρες)
ε)Τεχνολογίες Πληροφορίας και Επικοινωνιών (2 ώρες)
Στην περίπτωση που δημιουργηθεί μαζί με την ειδικότητα «Τεχνικός Δασοπονίας και Διαχείρισης Φυσικού Περιβάλλοντος» η ομάδα προσανατολισμού Γεωπονίας, Τεχνολογίας Τροφίμων, Διατροφής και Περιβάλλοντος ΠΡΟΤΕΙΝΟΥΜΕ τα ακόλουθα μαθήματα:
α)Βασικές Γνώσεις Γεωπονίας και Τεχνολογίας Τροφίμων (3 ώρες)
β)Εισαγωγή στη Γεωργική Παραγωγή (3 ώρες)
γ) Διαχείριση Φυσικών Πόρων (3 ώρες)
δ)Σχολικός Επαγγελματικός Προσανατολισμός –Περιβάλλον Εργασίας - Ασφάλεια & Υγιεινή (2 ώρες)
ε)Τεχνολογίες Πληροφορίας και Επικοινωνιών (2 ώρες)
Δεν είναι νοητό, ως ειδικοί ομιλούντες, εισαγωγικά μαθήματα στην Α’ Τάξη για την Ομάδα Προσανατολισμού Γεωπονίας, Τεχνολογίας Τροφίμων και Διατροφής να αναφέρονται μαθήματα οικονομικού προσανατολισμού. Πρόκειται για παραποίηση της ουσίας της Ομάδας Προσανατολισμού. Τα επαγγελματικά μαθήματα Α΄ τάξης τα αναγραφόμενα στο Νομοσχέδιο δεν αναφέρονται στα αντικείμενα του Τομέα Γεωπονίας Τροφίμων και Διατροφής και αποτελούν μαθήματα της Ομάδας Προσανατολισμού Διοίκησης και Οικονομίας. Ειδικότερα το μάθημα Αρχές Λογιστικής είναι μάθημα στη ομάδα προσανατολισμού Διοίκησης και Οικονομίας της Α’ Τάξης που προτείνεται στο Νομοσχέδιο! Αναρωτιόμαστε γιατί πρέπει να υπάρχει και στην ομάδα προσανατολισμού Γεωπονίας, Τεχνολογίας Τροφίμων και Διατροφής; Δυσκολευόμαστε να βρούμε λογική εξήγηση γιατί ένας μαθητής που προσανατολίζεται προς τον τομέα Γεωπονίας να βομβαρδιστεί στην Α΄ τάξη με τόσα οικονομικά μαθήματα και κανένα γεωπονικό! Μόνο στα ΤΕ.Λ., από το σχολ. έτος 1985-86, και στη Γ’ Τάξη του Γεωργικού και Κτηνοτροφικού Τομέα, στην ειδίκευση «Αγροτοβιομηχανικών συνεταιρισμών και γεωργικών εκμεταλλεύσεων», σε σειρά σχετικών μαθημάτων της ειδίκευσης αυτής υπήρχε και το μάθημα Γεωργικοί Λογαριασμοί που περιλαμβάνει και Λογιστική Γεωργικών Επιχειρήσεων. Τέλος οι ώρες διδασκαλίας του μαθήματος Τεχνολογίες πληροφορίας και επικοινωνιών οι εμφανιζόμενες στο Νομοσχέδιο για την ομάδα προσανατολισμού (4 ώρες) είναι υπερβολικά πολλές και μπορούν να ελαττωθούν σε 2 ώρες την εβδομάδα όπως και στην ομάδα προσανατολισμού Τεχνολογικών Εφαρμογών.
Άρθρο 21
Ομάδες Προσανατολισμού & ειδικότητες ΣΕΚ (Σχολών Επαγγελματικής Εκπαίδευσης)
Παράγραφος 1
Η λογική που διαπερνά το νομοσχέδιο, αντιστοιχεί σε κάθε περίπτωση τις ομάδες προσανατολισμού με όλες τις βαθμίδες εκπαίδευσης ΕΠΑΛ, ΙΕΚ, ΤΕΙ, Πανεπιστήμια. Μόνη εξαίρεση μέχρι τώρα αποτελούσε ο Τομέας Περιβάλλοντος και Φυσικών Πόρων όπως πιο πάνω αναλύθηκε. Πάλι δεύτερη εξαίρεση αποτελεί σ’ αυτό το άρθρο, η ειδικότητα των ΣΕΚ «Τεχνίτης Μηχανικός Γεωργικών Μηχανημάτων» που εντάσσεται λανθασμένα στην Ομάδα προσανατολισμού Τεχνολογικών Εφαρμογών, παρόλο που στην Τριτοβάθμια εκπαίδευση ανήκε και ανήκει στην Ομάδα των Γεωπονικών Επιστημών σε σειρά Τ.Ε.Ι. της χώρας, αλλά και σε Τμήμα του Γεωπονικού Πανεπιστημίου της Αθήνας (Αξιοποίησης Φυσικών Πόρων και Γεωργικής Μηχανικής) και αντίστοιχους Τομείς στο Γ.Π.Α. και την Γεωτεχνική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Το ίδιο ίσχυε και ισχύει στη Δευτεροβάθμια εκπαίδευση ΤΕΛ , ΤΕΣ , ΤΕΕ, ΕΠΑΣ αρμοδιότητας Υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων, Αμερικάνικης Γεωργικής Σχολής Θεσσαλονίκης και ΤΕΣ, ΤΕΕ, ΕΠΑΣ αρμοδιότητας Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων με σχετικό ομώνυμη ειδίκευση στην Αβερώφειο ΕΠΑΣ του «ΕΛΓΟ Δήμητρα στην Λάρισα». Ο τεχνικός Γεωργικών Μηχανημάτων αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της γεωργικής παραγωγής,όπως ο Μηχανικός των πλοίων αναπόσπαστο κομμάτι της ναυτικής εκπαίδευσης. Τα γεωργικά μηχανήματα και ο εξειδικευμένος τεχνικός τους, θα πρέπει να έχει και γνώσεις από τη γεωργία και τις μεθόδους της, για να μπορέσει να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις της σύγχρονης γεωργίας. Οφείλουμε να μην συγχέουμε το κομμάτι των τεχνικών γνώσεων σχετικά με το μηχανικό μέρος, με το σύνολο της λειτουργίας του τεχνικού γεωργικών μηχανημάτων, που έχει καθαρό και καίριο για την παραγωγή γεωργικό χαρακτήρα.
Μετά τα παραπάνω προτείνουμε την ένταξη της ειδικότητας «Τεχνίτης Μηχανικός Γεωργικών Μηχανημάτων» στην Ομάδα Προσανατολισμού Γεωπονίας, Τεχνολογίας Τροφίμων και Διατροφής ή Γεωπονίας, Τεχνολογίας Τροφίμων, Διατροφής και Περιβάλλοντος αν γίνει δεκτή η στο Άρθρο 8 αναφερομένη πρότασή μας.
Επίσης επισημαίνουμε το πρόβλημα που προκύπτει με την ένταξη του Τεχνίτη Ξυλογλυπτικής στην Ομάδα προσανατολισμού εφαρμοσμένων τεχνών & καλλιτεχνικών σπουδών. Στην Ελλάδα υπάρχει και λειτουργεί στην Καλαμπάκα σχετική σχολή ΕΠΑΣ στα πλαίσια του «ΕΛΓΟ Δήμητρα», απ’ όπου αποφοιτούν με επιτυχία σχετικοί τεχνίτες. Αυτοί διδάσκονται κύρια από Δασολόγους και άλλους τεχνίτες της περιοχής τα μυστικά του ξύλου και της γλυπτικής. Η απομάκρυνση από τον Τομέα Γεωπονίας, τροφίμων και Περιβάλλοντος αυτής της Σχολής, που λειτουργεί με φιλότιμες προσπάθειες των υπαλλήλων του «ΕΛΓΟ Δήμητρα», πιθανά θα σημάνει το τέλος αυτής της μοναδικής και για τα δεδομένα της Ευρώπης σχολής.
Προτείνουμε λοιπόν την ένταξη του «Τεχνίτη Ξυλογλυπτικής» στην ομάδα προσανατολισμού Γεωπονίας, Τεχνολογίας Τροφίμων και Διατροφής ή όπως επανειλημμένα έχουμε τονίσει στην προτεινόμενη από τον Σύλλογό μας Γεωπονίας, Τεχνολογίας Τροφίμων, Διατροφής και Περιβάλλοντος.
Άρθρο 25
Ομάδες Προσανατολισμού, Τομείς και Ειδικότητες Ι.Ε.Κ.
Παράγραφος 1
Για τρίτη συνεχόμενη φορά -τελικά μοιάζει να μην είναι απλή σύμπτωση- προτείνεται για τον Τομέα Γεωπονίας της ομάδας προσανατολισμού Γεωπονίας, Τεχνολογίας Τροφίμων και Διατροφής των Ι.Ε.Κ. ειδικότητα Στελέχους Διοίκησης και Οικονομίας στον Τομέα της Αγροτικής Οικονομίας που είναι ταυτόσημο με υπάρχουσα ειδίκευση του Τομέα Διοίκησης και Οικονομίας. Φαίνεται ότι η συντεχνιακή αντίληψη δεν έχει όρια. Οι γεωργικές επιχειρήσεις και εκμεταλλεύσεις, είναι ένα ειδικό και πολυσύνθετο πεδίο στο Γεωργικό Τομέα, για το οποίο απαιτούνται ειδικές γνώσεις, εξειδικευμένες στη λειτουργία του, στα εφόδιά του και στα παραγόμενα προϊόντα (απαιτούμενες συνθήκες, συνθήκες φύλαξης, συσκευασίες, κλπ). Υπάρχει μεγάλη ανάγκη στη γεωργία για τέτοιους ειδικευμένους τεχνικούς και δυστυχώς δεν προτείνεται παρά μία γραφειοκρατική και πανομοιότυπη με άλλες ειδικεύσεις του Τομέα Διοίκησης και Οικονομίας.
Με βάση την εμπειρία μας και τις γνώσεις μας στο Γεωργικό Τομέα, προτείνουμε να μην αναφέρεται η ειδίκευση του Στελέχους Διοίκησης και Οικονομίας στον Τομέα της Αγροτικής Οικονομίας στον Τομέα Διοίκησης και Οικονομίας.
Επί πλέον, να προστεθούν οι εξής ειδικεύσεις στον Τομέα Γεωπονίας, Τεχνολογίας Τροφίμων και Διατροφής:
1)Ο Τεχνικός Γεωργικών Επιχειρήσεων και Εκμεταλλεύσεων (συνέχεια της λειτουργούσας ως τώρα ειδικότητας Σύγχρονης Επιχειρηματικής Γεωργίας του Τομέα Γεωπονίας, Τροφίμων και Περιβάλλοντος)
2)Ο Τεχνικός Βιολογικής Γεωργίας (σύγχρονης, προσοδοφόρου και περιβαλλοντικά ορθής δραστηριότητας)
3)Ο Τεχνικός Αγροτουρισμού (για πολλά υποσχόμενες δραστηριότητες στη χώρα μας) και ο
4)Ο Τεχνικός Τεχνολογικών Εφαρμογών και Εγκαταστάσεων σε έργα Τοπίου και Περιβάλλοντος (συνέχεια της λειτουργούσας ως τώρα ειδικότητας Έργων Τοπίου & Περιβάλλοντος του Τομέα Γεωπονίας, Τροφίμων και Περιβάλλοντος)
Είναι σημαντικό ότι σ’ όλες τις προτεινόμενες ειδικότητες Τεχνικών Ι.Ε.Κ., υπάρχουν σχετικά προγράμματα σπουδών, ωρολόγια προγράμματα που απαιτούν μικρές προσαρμογές, έντυπο διδακτικό υλικό και έμπειροι διδάσκοντες.
Επίσης στα πλαίσια του προτεινόμενου από το Σύλλογό μας Τομέα Γεωπονίας, Τεχνολογίας Τροφίμων, Διατροφής και Περιβάλλοντος -που καλύπτει όπως είναι προφανές και τις ανωτέρω προτεινόμενες ειδικεύσεις Τεχνικών, προτείνουμε στα ΙΕΚ του Τομέα να υπάρχουν καιοι ειδικότητες:
1) Τεχνικός Ειδικός στη Δασική Προστασία και
2) Τεχνικός Δασικής Παραγωγής
Είναι μοναδικές ειδικότητες τεχνικώντωνΙ.Ε.Κ., μέσω των οποίων μπορεί να προστατευθεί και να αναδειχθεί ο Δασικός πλούτος της Ελλάδας. Αυτός, για να μην γνωρίσει την απαξίωση,χρειάζεται να υποστηριχθεί.
Παρακαλούμε να συμπεριλάβετε στο Νομοσχέδιο τις προτάσεις του Συλλόγου μας, προκειμένου να επιτευχθεί το καλύτερο δυνατόν αποτέλεσμα για τη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση της χώρας μας και, ιδιαίτερα, για την καίριας σημασίας για την ανάπτυξή της, Γεωργική Εκπαίδευση. Σκοπός μας είναι μια σύγχρονη Επαγγελματική Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση, που να ανταποκρίνεται στις ανάγκες της Ελληνικής Κοινωνίας και του Πρωτογενή Τομέα της χώρας μας διαχρονικά.
Παραμένουμε στη διάθεσή σας.
Για το Δ.Σ.
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΣΑΤΗΡΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ |
Η ΓΕΝ. ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ ΑΓΓΕΛΙΚΗ ΚΟΣΜΑΤΟΥ |